Прашај ме повторно, ќе ти речам „да“ – Мери Бет Кин

Френсис Глисон и Брајан Стенхоуп, двајца полицајци-почетници во њујоршката полиција, живеат еден до друг во соседство надвор од градот. Она што се случува во двете куќи зад затворени врати – осаменоста на сопругата на Френсис, Лена, и нестабилноста на сопругата на Брајан, Ен – поставува сцена за експлозивни настани што следуваат.
Ова е приказна за долгогодишното пријателство и љубовта помеѓу ќерката на Френсис и Лена, Кејт, и синот на Брајан и Ен, Питер, што никого нема да остави рамнодушен. Брилијантно, емотивно и искупувачки, оваа книга открива како спомените од детството се менуваат од дистанца на зрелоста – негативците не се веќе закана, а невините и не се баш наивни. Љубовната приказна на Кејт и Питер, тестирана од ехото од минатото, е обележана со нежност, дарежливост и милост.

После точно 2 ипол месеци, конечно можам да ја тргнам оваа книга од мојата листа на книги што во моментот ги читам 😀 Повеќе пати досега сум кажала дека никогаш не читам со сила, давам шанса на книги, но ако гледам дека не ми се допаѓа, или не е по мој вкус – лесно ја оставам. Така што, причините за моето развлечкано читање овојпат беа поинакви. Најпрво, немав толку време за да седнам и да читам, па повеќе се ориентирав кон аудио книгите кои ги слушав додека работев нешто друго, а освен тоа, одреден период книгава ми беше на hold заради обврски, па продолжив со читање каде што застанав во првиот слободен момент.

Тоа што ја читав „на рати“ и ја ставив на пауза некое време, се одрази и врз самото мое уживање во книгава, за што искрено ми е многу жал. Можеби некогаш и треба да ги оставиме книгите за период кога ќе имаме повеќе време за читање, наместо да ги цепкаме страница по страница. Од таа причина, во првата половина од книгава се чувствував како постојано да лебдам на површина – ништо не успеа да ме повлече длабоко во приказната, која инаку, морам да потенцирам, не беше воопшто досадна. Ама ете, моето периодично читање не ми дозволи доволно да се задлабочам во случувањата, кои за волја на вистината беа навистина динамични 🙂 Дополнително, ми беше тешко да ги сфатам меѓусебните врски на ликовите, секој со своите проблеми и животни (не)прилики, па имав тешкотија да ги поврзам.

За втората половина веќе имав можност за да седнам подолго време и да читам, што веднаш ми го смени впечатокот. Многу брзо ми се разјаснија прашањата кои ме мачеа во текот на првата половина, од што можам да заклучам дека книгава генерално е навистина разбирлива и покрај целата драма што се случува. Ако ја читате со внимание од самиот почеток (за разлика од мене) ќе ви биде јасно што се случува.

Временскиот период што го опфаќа книгава е навистина долг (што само ми го зголеми впечатокот дека ја читам цела вечност 😀 ) така што тоа навистина помогна да добиеме солидно изградени ликови, следејќи ги низ временска рамка од повеќе од две децении. Дури и јас што имав „дупки“ поради моето невнимание во почетниот дел на приказната, можев многу добро да ги портретирам ликовите во глава. Во втората половина од книгава некако се „насукав“ во приказната, па веќе со многу поголемо внимание ги следев настаните. Баш поради тоа што, како што кажав погоре, временската рамка на приказната е широка, некако немав баш ориентација уште колку далеку ќе се движиме низ неа, па поради тоа и не успеав да предвидам како ќе заврши, затоа што не знаев КОГА ќе заврши.

Во текот на читањето обележав неколку цитати што ќе ги споделам овде:

‘Kate’s plan to meet Peter was like a warm stone she cupped in her hands.’

‘She missed him all the time. She missed even the expectation of seeing him.’

‘They’d both learned that a memory is a fact that has been dyed and trimmed and rinsed so many times that it comes out looking almost unrecognizable to anyone else who was in that room or anyone who was standing on the grass beneath that telephone pole.’

‘We repeat what we don’t repair.’

‘And that all the things that had happened in their lives had not hurt them in any essential way, despide what they may have belived at times.’

Ако сте расположени за семејна драма – ви ја препорачувам.